 |
| Tak, udalo mi sie wyrwac na kilka dni ferii zimowych ze znajomymi i oderwac sie od swoich codziennych problemow. Nie obylo sie bez przygod ale dzieki temu bylo tylko ciekawiej. |
 |
| Pogode mielismy zmienna, jak to w gorach bywa. Doslownie wszystkie cztery pory roku :) Slonce, wiatr, snieg a nawet sniezyca, stalowe niebo, temperatury na plusie i na minusie. |
 |
| Poniewaz moja technika narciarska ma wciaz wiele do zyczenia, z przyjemnoscia podziwialam tych najmlodszych, i probowalam podpatrzyc ich technike rownowagi :) ech, starosc nie radosc, a mlodosc... nie wiecznosc |
 |
| A to nasz pierwszy dzien, jak widac warunki nie nalezaly do najlatwiejszych |
 |
| Wieczorne spacerki pomiedzy ciasnymi uliczkami |
 |
| A to niebieski szlak, wieczorna jazda dla rodzin, dzieci, dla wszystkich chetnych. Z mikrofonow plynely ciekawe opowiesci, i basnie, ktorych dzieci z rodzicami sluchaly z zaciekawieniem. W oddali widac oswietlona wioske narciarska w ktorej mieszkalismi. To bardzo znane miejsce w Szwecji zwlaszcza na wypoczynek zimowy tzw. "szwedzkie Tatry" czy ktos wie o czym mowa? :o) |
1 komentarz:
Piękne miałaś ferie. Też ćwiczyłam w tym roku tę dyscyplinę. Poszło mi o wiele lepiej niż w zeszłym roku.
A małe dzieci rzeczywiście są niesamowite, też je podziwiam, za łatwość z jaką udaje się im jeździć na nartach. Kilka godzin na łączce ćwiczeniowej i już jadą z instruktorem na niebieskie trasy. Pozdrowienia.
Prześlij komentarz