Do Siego Roku / Happy New Year / Gott Nytt År / Godt Nytt År

Nadchodzący Nowy Rok to nie tylko okres radości, 
ale również zadumy nad tym co minęło i nad tym, co nas czeka. 
Tak wiec dużo optymizmu i wiary w pogodne jutro.
Zbliżający się Nowy Rok niesie wszystkim nadzieję na uspokojenie, 
życzliwość i spełnienie marzeń. 
W te piękne i jedyne w roku chwile, 
chcę złożyć najlepsze życzenia 
pogodnych, przede wszystkim zdrowych 

i samych radosnych dni.

 💕SERDECZNOSCI💕

w Nowym 2021 Roku

💋

 

Wesołych Świąt Bozego Narodzenia

 

Kuligiem chciałam do Ciebie jechać,

lecz kare konie nie chciały czekać.

Porwały sanie, mkną pod gwiazdami

a ja zostałam sama z życzeniami.

Ale gdy tylko okno otworzysz,

w świeżym płateczku życzenia złożę,

w gwiazdce co spada tutaj z obłoków

będę Ci życzyć Do Siego Roku

Zdrowych i Radosnych Świat 

Bożego Narodzenia

oraz powrotu do 

normalności w nowym roku

Życzę Wam z całego serca 

Dobranoc / Good Night

Wpadlam na ktociutko.

Podzielic sie pieknym widokiem z wejscia na Malmefjorden,

to miejsce rodzinne w ktorym wychowal sie i wyrosl Wiking.

Gwiezdzista noc z Droga Mleczna nad naszym domem.

Czekamy na zorze polarna.

Cos tam w oddali migocze, wciaz niesmialo.

Czy nam dzis zatanczy nasza Dama?

Zobaczymy

Dobranoc, kolorowych snow zycze Wam

 

Mrozne ranki /Frosty mornings / Morgenfrost /

No i zawitaly do nas przymrozki.

Zrobilo sie zimno.

Bardzo slisko na drogach.

Co raz ciezej wstaje mi sie do pracy z powodu tych porannych ciemnosci za oknem.

W ogrodzie jeszcze ostatnie kwiaty walcza o troche slonca.

Na dniach bede musiala je sciac, 

sprobowac ocalic przed mrozem wstawiajac do wazonu,

z nadzieja ze beda cieszyc oko przez jeszcze kilka dodatkowych dni.

Jak co roku, dopada mnie jesienna melancholia.

Powoli trace sily i energie. 

Jesien to dla mnie dosc trudny czas,

a norweska zima - jeszcze trudniejszy.

W tym roku nasze plany 

jesiennego wyjazdu na Islandie zostaly odwolane przez organizatora.

Jak sie domyslacie powodem jest covid.

Wirus ktory zapewnie nie jednemu, pokrzyzowal w tym roku plany.

W tym roku postanowilismy nie przyjmowac gosci w Villa Gautvika

ze wzgledow bezpieczenstwa zarowno naszego jak i gosci.

Czy bedziemy przyjmowac gosci w nastepnym roku?

Tego jeszcze nie wiemy.

Wszystko zalezy jak sie potoczy sprawa z wirusem.

Ostatnie statystyki wskazuja na wzrost zakazen wirusem.

Staramy sie unikac zatloczonych, miejscowosci

dla nas pobyt na lonie natury to cos co lubimy i praktykujemy.

Tlokow na norweskich szlakach nie ma (nie w naszych rejonach)

wiec i ryzyko zakazenia minimalne.

My i nasze rodziny trzymamy sie zdrowo,

czego Wam i Waszym rodzinom rowniez zyczymy.

Serdecznosci 💛

 

Wyprawa na szczyt Tarløysa 1086 m n.p.m. / Hiking - Tarløysa 1086 moh

Piatek (2 pazdziernik 2020) godzina 16:15.

Rozmowa podczas obiadu:

- Masz jakies plany na jutro?, pytam Wikinga.

- Nie, ale widze ze cos ci chodzi po glowie? Jakas propozycja?

- Wiesz? moja znajoma z pracy byla na Tarløysa, 

nie mam pojecia gdzie to, ale jak mi pokazala zdjecia ze szczytow 

to pomyslalam, ze chce te widoki zobaczyc na wlasne oczy.

- Znam miejsce, ale nigdy tam nie bylem. Swietna propozycja.

Ogarne temat po objedzie, lacznie z pogoda, promami itd.

- Super, to mamy plan na jutro :)

Jak widzicie, czasem nasze decyzje o wyjezdzie zapadaja spontanicznie przy obiedzie, 

innym razem wymagaja dluzszego planowania.

Z wyprawa na Tarløysa planowanie zajelo nam kilka minut.

I powiem wam, ze takie spontaniczne wyjazdy z reguly wypadaja dobrze.

Wyjazd byl wczesnym rankiem, 

by zdazyc na prom i miec sporo czasu na wejscie na gore, 

zrobienie zdjec, no i zejsc zanim sie sciemni.

Jako ze ja do  najszybszych traperow nie naleze, 

i wspinaczka gorska to dla mnie sport ekstremalny,

wymagajacy niezlego wysilku, 

zawsze musimy doliczyc dodatkowa godzine a nawet dwie.

Nie lubie wypluwac pluc, dla mnie takie wejscie na gore ma byc 

 ( o ile to mozliwe!) przyjemnoscia a nie mordega.

Dzien wczesniej, przed wyjazdem czytalismy wiadomosci

o nadejsciu do Norwegii smogu, najprawdopodobniej drobnego pylu z Sahary.

Mialo to zmniejszyc widocznosc.

Na zdjeciu u dolu widac lekkie zamglenie krajobrazu.

Nie mielismy jednak pojecia, ze ta widocznosc ze szczytow bedzie jeszcze gorsza.

 

Wejscie i zejscie zajelo nam kilka dobrych godzin.

O ile dobrze pamietam to pod gore zajelo nam ponad 2,5 godziny ( z fotografowaniem),

natomiast zejscie bylo nieco szybsze.

Fajnie sie wchodzilo idac sciezkami pomiedzy rzadkimi drzewostanami.

Koszmar dla mnie sie zaczal, jak trzeba bylo wchodzic po nierownych ostrych glazach.

To spowolnilo znacznie nasza wspinaczke- myslalam ze pluca wypluje!

Dobrze ze mam dobre buty, wysokie za kostki,  

bo po przyjezdzie do domu, zobaczylam ile odrapan i otarc poniosly!

a widzialam osoby wchodzace pod gore w sportowym obuwiu, 

gdzie kostki stop byly odkryte.

Ponizej zdjecie z widoku z gory!

Niezly smog co?!

Patrzac na ten smog pomyslalam sobie o Chinach, 

gdzie takie powietrze to codziennosc.

Wiking probuje swoich sil w filmowaniu naszych wyjazdow.

No i nie powiem czasem zdjecia nie oddaja tej atmosfery naszych wypraw.

Zreszta zajrzyjcie TU 

W drugiej minucie filmu (2:42) widac moje podejscie po tych nierownych kamieniach, w moim naturalnym tempie.

Ale od trzeciej minuty Wiking postanowil przykrecic film, 

i wyglada jakbym z lekkoscia pod te gore wchodzila.

Nie dajcie sie zwiesc. Tak latwo mi nie bylo.

Film przykrecil byscie sie nie zanudzili ogladajac moje  zmagania 😂

Staramy sie troche ruszac, chodzic po gorach, 

bo nie dlugo przyjda zimne, mrozne i deszczowe dni. 

Takie wspinaczki po gorach beda wkrotce niedostepne z powodow sniegu.

Wiele szlakow bedzie zamknietych.

Nie lubie zimy!

Ta moja norweska do przyjemnych nie nalezy.

z pozdrowieniami,

i do nastepnego razu

Jesien / Autumn / Høst /Höst

Witajcie po ZNOWU dlugiej przerwie.

Obiecywalam sobie wiele razy,  ze bede pisac czesciej mojego bloga, 

ale jakos tak sie sklada, ze czas pedzi jak szalony 

i nie nadazam z tym pisaniem.

Duzych zmian u mnie nie ma.

Jesien przyszla do nas.

I musze powiedziec, ze w tym roku jest pieknie kolorowa.

Wszystko dzieki temu, ze wciaz nie zawitaly do nas porzadne sztormy.

Zdarzaly sie silniejsze wiatry, 

ale byly na tyle lagodne dla drzew i lisci ze ich nie pozrywalo.

Powyzsze zdjecie to widok naszej okolicy.

Niestety nie widok z okna, bo drzewa nam urosly sporo i zaslaniaja 

nam teraz ten przepiekny widok. Zdjecie zrobilam z drona.

Z poddasza jeszcze wciaz mamy ladny widok, 

natomiast z parteru domu juz nie.

Drzew nie mozemy przyciac, czy tez sciac bo to drzewa sasiada.

A sasiad do wspolpracy nie jest skory.

Drzew przyciac czy sciac nie chce!

Nie wiemy jak ten problem ugryzc.

💢

Kilka tygodni temu wybralismy sie do Dørålen, 

przepiekny Park Narodowy

z cudnie kolorowymi brzozkami.

Zapewnie juz widzieliscie moje zdjecia z tego miejsca.

Lubimy tam wracac, by nacieszyc oczy kolorowa jesienia.

Weekend postanowilismy spedzic w namiocie.

Przenocowac  tam  

by wczesnym rankiem moc sfotografowac wschod slonca.

Ponizej okolice w drodze do Dørålen.

Gospodarstwa wtapiajace sie 

w ten malowniczy jesienny krajobraz.

No i wreszcie Park Narodowy.

Duzym plusem tego miejsca jest przeogromna przestrzen. 

Rzadko spotkasz jakiegos turyste, fotografa 

i to jest najlepsze.

A juz w czasach covida to ogromny plus.

Nie musisz sie martwic ze byc moze spotkasz jakiegos nosiciela wirusa.

Pogode mielismy cudna,

szczerze mowiac sledzilismy uwaznie pogode w tym miejscu 

zwlaszcza w weekendy, bo tylko wtedy jestesmy wolni od pracy i mozemy

spedzic czas na wyjazdy.

Taki widok mielismy z namiotu.

Przepiekne slonce ale dosc chlodny wiatr.

Najmniejsza brzoza swiata.

Zachod slonca, i ta cudowna cisza!

Z dala od zgielku ruchu ulicznego, 

tylko my i natura.

Wieczor spedzilismy ogrzewajac sie przy ognisku.

Kiedy kladlismy sie spac byla piekna gwiazdzista i bezwietrzna noc.

Kto by pomyslal, ze zaledwie 2 godziny pozniej przyjda porywiste 

i mrozne wiatry.

Oj zmarzlam w tym namiocie tej nocy, zmarzlam!

O 6.00 nad ranem wysciubilam nos z namiotu,

by sprawdzic czy cos bedzie z tego wschodu slonca.

Niestety wialo wciaz niemilosiernie i na domiar tego bylo brzydko i pochmurnie.

Oboje z Wikingiem stwierdzilismy, 

ze jesli juz nie spimy, to zwijamy namiot i wracamy do domu.

Wracamy do domu, zanim nas dorwie jakis deszcz czy gorsza wichura.

 

I pomimo tej niepogody na dzien nastepny,

mielismy wspanialy i sloneczny dzien wczesniej, 

wrocilismy zadowoleni z mnostwem kolorowych zdjec jesieni.

To tyle w skrocie z tej wyprawy.

Kolejny post wkrotce :)

Milego weekndu

 

Nowe wyzwanie - latanie /New challenge - flying

Witam ponownie,

dzis opisze Wam moje nowe fotograficzne doswiadczenie :)

Fotografia z lotu ptaka.

Ale zanim sie do tego zabiore, przedstawie Wam krotka historia,

jak w ogole do tego doszlo.

Jakies 2-3 lata temu, zafascynowalam sie zdjeciami lotniczymi.

Zdjeciami ktore pokazuja z ogromnej wysokosci 

meandry rzeczne, doliny, rzeki, spekany lod na morzu, linie brzegowe , 

czy tez zdjecia z nizszej perspektywy, z lotu ptaka pokazujaca czubki drzew powite poranna mgla.

Nie wspone o przecudnych zdjeciach z Islandii, gdzie forma, rzezba i kolory terenu

to prawdziwa uczta dla moich oczu.

Wzdychalam do takich zdjec, zwlacza tych lotniczych, wykonanych z bardzo duzej wysokosci,

fotografowanych z samolotow, i marzylam sobie by mi kiedys bylo dane takie widoki

poobserwowac.

 Kilka lat temu pokazalo sie w sieci sporo zdjec wykonanych z dronow.

Nie sa one robione z takich samych wysokosci jak zdjecia lotnicze,

ale majace rowniez ciekawa perspektywe, z lotu ptaka.

No i tak sobie obserwowalam te zdjecia w sieci,

temat byl tez czesto dyskutowany w domu.

Teraz musze ponarzekac troche na mojego Wikinga...

Jakies 1,5 roku temu zakupil sobie drona. Niby nic dziwnego,

ale zakup ten ukryl przede mna.

Dlaczego?

Do dzis nie uzyskalam jakies sensownej odpowiedzi.

Jak juz wyszlo na jaw ze sobie kupil, 

no bo kiedys musial tez zaczac go uzywac,

to sie ucieszylam ze taki sprzet mamy w domu.

Bo to oznacza ze nasza fotografia (upsss poprawiam sie jego fotografia)

nabierze szerszych horyzontow.

No i wiecie jak to jest kiedy facet kupi sobie droga zabawke.

Za nic w swiecie nie chce jej wypuscic z rak

a juz tym bardziej pozwolic na uzytkowanie osobie trzeciej.

Moje marzenia o zdjeciach z lotu ptaka zostaly w strefie marzen.

Na zapytanie czy mnie nauczy latac, otrzymywalam z reguly odpowiedz: 

zobaczymy, moze, kiedy indziej...

Takze miedzy wierszami wyczytalam, ze ten sprzet nigdy nie trafi do moich rak.

I sie nie mylilam.

Wiking polatal moze 10-15 razy tym swoim dronem, 

a wiekszosc czasu dron lezy w pudelku nie uzywany.

Ok to tyle narzekania na Wikinga.

Kurs makro o ktorym wspomnialam w poprzednim poscie,

przyniosl mi niezly zastrzyk gotowki,

ktory postanowilam wydac w calosci na mnie!

Moje przyjemnosci...

Nie wiedzialam jeszcze co sobie zakupie, ale nie chcialam tych pieniedzy 

"przejesc"

Pomysl wpadl sam, kiedy to znowu w sieci zobaczylam zdjecia dronow.

Zastrzyk finansowy nie byl az tak potezny, by moc zakupic drona z tej samej polki co dron Wikinga.

I szczerze mowiac nie mialam ochoty wywalac az tyle kasy na cos co nie wiem czy 

bede lubiec i czesto uzywac (sledzac akrtywnosc dronowa Wikinga)

Przyjrzalam sie natomiast duuuuuzo tanszej opcji.

Przez jakis tydzien, przegladalam filmy, komentarze, opinie i...

zdecydowalam sie na zakup mini drona.

Na moje potrzeby bedzie wysmienity.

Juz go przetestowalam, zdjecia sa swietne, 

caly zestaw z bateriami zmiesci mi sie z powodzeniam w malym plecaku.

Jest maly i bardzo zgrabny.

I co najwazniejsze, wciaz mam troche gotowki by zaszalec :)

No dobrze dosc tego podniecania sie,

bo duzo pracy czeka mnie w zwiazku z tym.

Musze sie nauczyc obslugiwac miekko zarowno lot jak i sterowanie kamerka.

To nie jest takie latwie jak sie wydaje.

Ze wzgledu na to ze to malenstwo, nie moge latac nim przy wietrznej pogodzie.

Tzn niby mozna, i ci bardziej doswiadczeni piloci dronow lataja,

ale ja na razie nie mam zamiaru ryzykowac utraty mojej "zabaweczki"

Oto kilka zdjec z 1 sierpnia,

pierwszego dnia testowania drona.

I wiecie co?

Nie chceili byscie widziec zaskoczonej miny Wikinga 😂😂😂

Bezcenne!!!

Juz nie wspomne, ze byl zaskoczony ze zaczynam lot bez symulatora,

od razu na zywo.

Wczoraj w koncu wyciagnal swojego drona i znow nim polatal,

chyba poczul oddech konkurencji na swoich plecach 😉💪

W glowie roi mi sie od pomyslow.

Oby pogoda dopisywala, bym mogla codziennie troche pocwiczyc koordynacje latania.

A bedzie mi to potrzebne, bo nie bede latac az tak wysoko.

 

Udalo mi sie nawet sklecic jakis krociotki filmik z muzyka,

ktory zlozylam latwo na telefonie.

Muzyka moze nie jest wysokich lotow, ale to byl darmowy dodatek, 

bez licencji ktory mozna bylo wykorzystac 

Szybko i latwo :)

A tu, moj pierwszy lot z DJI Mavic Mini :)

Jest mały problem z dodaniem filmów z YouTube 

wiec wstawiam link:

Zobacz video

Koniecznie dajcie znac czy filmik Wam sie spodobal :)

Milego Dnia 

i do uslyszenia 

Makro kurs / Workshop in Macro Photography / Makrofotografering Kurs

Dwa tygodnie temu poprowadzilam Kurs Fotograficzny Makro.

Kurs byl calodniowy i odbyl sie u nas w domu.

Czesc praktyczna przeprowadzilam na blotnych terenach niedaleko od domu.

Skad taki pomysl na kurs?

Od kilku lat fotografuje makro za pomoca starych manualnych obiektywow

takich jak Helios czy Pentacon.

Zdjecia z tych obiektywow maja specyficzy, bardzo dekoracyjny

powiedziala bym wrecz artystyczny charakter.

Co ciekawe, wyrobilam sobie styl dzieki ktoremu jestem rozpoznawalna

w sieci. 

Szczerze mowiac, nie mialam pojecia ze mam tak wielu fanow 

mojej makro fotografii.

2 lata temu mialam prelekcje na scenie, gdzie pokazywalam 

po raz pierwszy w zyciu wlasne zdjecia na duzym ekranie

na Festiwalu Fotograficznym w okolicach Trondheim. w Norwegii

I to wlasnie tam pokazalam po raz pierwszy moje 

makro zdjecia, ktore spotkaly sie z bardzo duzym zainteresowaniem.

Wiele osob juz wtedy mnie zapytalo czy nie pomyslalam bym

o zorganizowaniu kursu makro z uzyciem wlasnie Helios obiektywu.

odpowiadalam wtedy ze przemysle sprawe.

No i myslenie zajelo mi az 2 lata 😲

Jakos nie czulam sie gotowa do przeprowadzenia kursu 

i to w dodatku po norwesku.

W tym roku mialam znow kilka zapytan w zwiazku z tym, 

wiec postanowilam ze w koncu przeprowadze ten kurs.

Ilosc miejsc mialam ograniczona do 8 osob.

Chetnych bylo wiecej, ale nie wszystkim pasowala data kursu ktora zaproponowalam.

Takze ilosc uczestnikow zredukowala mi sie do 6 osob.

I musze powiedziec ze te 6 osob to tak w sam raz,

gdybym miala robic jeszcze jeden kurs to ilosc osob ogranicze wlasnie do szesciu.

Bardzo mnie ucieszylo ze zechcialy przyjechac osoby z dosc odleglych miejscowosci.

Kurs zaczynal sie o 10:00 rano,

wiec niektore osoby musialy przyjechac dzien wczesniej,

lub wyjechac tego samego dnia lecz o bardzo wczesnych godzinnach porannych (5:00)

Mialam tez do dyspozycji kilka objektywow Helios do wypozyczenia,

co spotkalo sie z wielkim zadowoleniem kursantow.

Nie bede Was zameczac teoretycznymi aspektami fotografowania 

objektywem Helios,

natomiast podziele sie kilkoma zakulisowymi zdjeciami.

Jak widac na zalaczonych zdjeciach, zajecia praktyczne odbywaly sie na bardzo mokrych terenach.

Pogoda w tym dniu nam dopisala wysmienicie.

😍

Mielismy jednego Pana w grupie

 

(nie liczac Wikinga na zdjeciach, ktory byl moim asysytentem tego dnia )

Pewnie sie zastanawiacie co mozna fotografowac na takich moczarach?

Fotografowalismy rosiczke, 

mala ale bardzo dekoracyja roslinke

Dzien przelecial nam jak z bicza.

Spedzilismy przyjemnie i bardzo efektywnie ten czas.

Kursanci byli bardzo zadowoleni z kursu

i wrocili do domow z nowym doswiadczeniem

i wspanialymi zdjeciami.

Ja, nie powiem... bylam bardzo zmeczona po calym dniu kursu,

ale bylam bardzo dumna z siebie, 

bo nie ma nic przyjemniejszego 

jak zainspirowac innych wlasna fotografia.