Wiatr we wlosach / In the wind / Mot vinden

Dzisiejsza noc do najlepszych nie nalezala.
Strasznie nam wialo, grzmialo, poblyskiwalo i sypalo gradem.
Ten ostatni trzaskal niemilosiernie w szybe i nie dawal mi zasnac.

Za to moj Wiking, nieporuszony tym co za oknem sie dzialo,
chrapal sobie tej nocy w najlepsze.
Dzis rano nie dawal wiary, ze tak zle spalam.

Wstalam zmeczona jak sto diablow...

Postanowilam sie dobudzic na plazy, zazywajac "wiatrowej kapieli"
 nad brzegiem Atlantyku.

Wiatr hulal i targal moje wlosy na wszystkie strony,
na szczescie nie byl za zimny. Byl taki... w sam raz.

Juz kiedys pisalam, ze uwielbiam spacery po plazach.

Uwielbialam moje szwedzkie kamieniste plaze, po ktorych moglam godzinami spacerowac i przygladac sie ksztaltom i kolorom kamieni oraz glazow...
Tu w Norwegii wiekszosc dostepnych i najblizszych mi plaz jest skalista.
Te sa rowniez przepiekne, kolorowe, popekane, dlugie i krotkie, strome i plaskie... dla mnie po prostu przepiekne

Kamien, czy skala... :) lubie obie wersje.

Uwielbiam sie gapic godzinami na fale.
Te turkusowe tutaj maja jakas magiczna moc...
przy nich zapominam o swoich troskach i problemach.

Chlone widoki burzacej sie wody, szumu uderzajacych fal,
pedzacych nad glowa chmur i krzyku nadmorskich mew.
Uwielbiam przygladac sie zmieniajacemu sie swiatlu.
Kazda pora dnia, ma inny odcien i zapach...

hmmm chyba sie starzeje :)

Milego dnia